Help! Een geluid! (deel 1)

Het was aan het begin van de dienst. Ik had al meteen spijt van de plek waar ik was neergeploft, want het kindje achter mij was klaarblijkelijk verkouden. Het haalde met regelmaat flink zijn neus op, iets waar ik mij enorm aan kan ergeren. Kan hij niet gewoon zijn neus snuiten? Hallo moeder, geef hem eens een zakdoek. Zal ik hem er zelf een geven? En ja natuurlijk, haal je neus nog een keer op. Wat zei de predikant ook alweer? O, gaan we alweer zingen? Al dit soort gedachten schieten door mijn hoofd en voordat ik het weet is er alweer een halve dienst voorbij.

Ik heb enorm veel last van geluiden. Ik hoor alles en dat is vaak vreselijk irritant. Ik heb oprecht moeite met het ombuigen van een situatie als ik geïrriteerd raak zoals in bovenstaand voorbeeld. Ik word onrustig en ga meer wiebelen op mijn stoel. Deze onrust gaat vaak (nou, laat dat vaak ook maar weg) gepaard met irritatie. Het liefste ga ik weg uit de situatie, maar ik weet dat dit uiteindelijk ook niets oplost. Ga ik weg, is er elders wel weer een geluid waar ik last van heb. Dus probeer ik mij zo goed als kwaad te focussen op andere dingen, en het storende geluid om te buigen.
Ik heb ooit eens gelezen dat ze bij de behandeling van misofonie leren om specifieke geluiden, waar die persoon het meeste last van heeft, te associëren met iets positiefs. Daar zit natuurlijk een hele theorie achter, maar dit heeft mij wel geholpen bij het aanpakken van sommige geluiden. Zo ergerde ik mij eens aan een vrouw die naast mij zat (ja, alweer tijdens een dienst) en met haar voet stampte op de grond tijdens het spelen van de muziek. Ik vond dat oprecht heel irritant en bekeek haar met een wat geërgerde blik. De vrouw droeg een grote cowboyhoed en had ook western laarzen aan. Door deze uiterlijke kenmerken associeerde ik haar met een cowboy (hoe kan het ook anders) en koppelde het geluid aan een rennend paard met daarop een cowboy. Ik vond mijn eigen associatie zo grappig dat ik de slappe lach kreeg. Ik kreeg niks meer mee van de muziek, maar de onrust en irritatie waren wel verdwenen.

Volgende week schrijf ik verder over het omgaan met geluiden en welk effect dit heeft op mijn dagelijks leven. Hierbij zal ik ook ervaringen vanuit mijn kindertijd delen.