Hallo maatregelen!

Hallo maatregelen!

Het oordeel is gevallen; zoveel mogelijk binnen blijven. Mijn gedachten vliegen meteen van hot naar her. Hoe kom ik deze weken door? Hoe ga ik mijn hoofd leegmaken als sportactiviteiten niet doorgaan? Hoe zorg ik ervoor dat ik niet van pure ellende na een paar dagen in de gordijnen hang?

Dit soort gedachten werden als een soort startschot gelost bij het uitspreken van de maatregelen omtrent het Corona virus. Begrijpelijke maatregelen en noodzakelijk. Ik heb er alleen week van moeten bijkomen.

Veranderingen en ik zijn niet de beste vrienden. Eerlijk gezegd heb ik een haat- liefde verhouding met veranderingen. Soms vind ik het vreselijk, en soms vind ik het heerlijk. Deze grote verandering vond ik alleen meer dan vreselijk. Ik zal het proberen uit te leggen.

Ik vind een redelijk vaste structuur prettig. Dit geeft overzicht in mijn nogal chaotische brein. Hoe chaotischer mijn dagen zijn, hoe meer last ik hier van heb. Het gevolg hiervan is overprikkeling. Het gevolg daarvan is een moe, sacherijnig, mopperend en soms huilend mens op de bank. Dat mens ben ik dan hè! Om dit zoveel mogelijk te voorkomen structureer ik mijn dagen. Zo doe ik bijvoorbeeld altijd de weekboodschappen op de dag dat ik vrij ben en maak ik geen afspraken op de dag dat ik een wedstrijd moet spelen. Met al deze vaste afspraken of activiteiten behoud ik veel gemakkelijker de rust in mijn hoofd.

Ik heb dus een week nodig gehad om de rust terug te laten keren in mijn hoofd. Ik moest namelijk op heel veel gebieden schakelen en zoeken naar een ander ritme. Allereerst veranderde mijn manier van werken deels. Ik ben meer gaan thuiswerken (Hallo Netflix) en moest aan de slag met videobellen. Daarnaast vielen mijn volleybaltrainingen en wedstrijden uit en sloot de sportschool (Dag uitlaatklep). En als laatst zijn alle activiteiten geschrapt waar ik juist ook veel energie uit haal, zoals afspraken met vriendinnen en het etentje bij mijn favoriete sushi tent (hierom moest ik nog net niet huilen, haha).

Inmiddels zijn we ruim 2 weken later en heb ik mijn draai gevonden. Ik werk deels thuis en ga deels nog naar cliënten. Als ik thuis werk zorg ik voor kleine pauzes tussen mijn afspraken om te Netflix… een rondje te lopen om mijn hoofd weer leeg te maken. Mijn uitlaatklep heb ik gevonden in hardlopen. Ik spreek wekelijks met mijn vriendinnen af en klets hun de oren van het hoofd als we videobellen met elkaar. Doordat er even geen verplichtingen, afspraken of andere dingen zijn, is er een enorme rust over mij heen gekomen. Ik kom aan dingen toe waar ik normaal niet snel de rust voor vind in mijn hoofd. Zo lees ik weer boeken en ben ik weer gaan bakken en experimenteren met nieuwe recepten. Voor nu probeer ik zoveel mogelijk te genieten van de dingen die die het thuisblijven mij geeft. En als de maatregelen niet meer nodig zijn, weet ik wat ik als eerste ga doen: eten in mijn favoriete sushi tent.



Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *