Missie kerstboom
Iedereen die mij volgt op Instagram weet dat afgelopen weekend in teken stond van het kopen en versieren van de kerstboom. Ik keek hier ontzettend naar uit. Ik heb niks met de verplichte kerstperikelen maar de lichtjes, kaarsjes en de kerstboom in deze dagen vind ik echt heel leuk. Ik kan mij hier zo op verheugen dat het net voelt alsof ik weer 8 jaar ben en ik op schoolreis ga.
Mijn man en ik waren allebei een dagje vrij op vrijdag en besloten dat dit de perfecte dag zou zijn om even de stad in te gaan voor wat inkopen en het halen van de kerstboom. Van tevoren had ik een lijstje gemaakt met de producten die gehaald moesten worden. Doe ik dit niet dan ben ik bij voorbaat al het overzicht kwijt.
Het was wat drukker in de stad dan verwacht. Ik wist wel dat er aanbiedingen waren en het de week van Black Friday was, maar het was verder niet zo doorgedrongen. Ik had een bijna complete uitgestorven stad verwacht dus het was even schakelen toen er meer mensen waren dan gedacht. Ik zeg heel eerlijk: ik houd niet van drukte. Het geeft teveel prikkels. Ik vind het vreselijk als mensen dringen of tegen je aan lopen. Een voordeel van deze corona tijd is dus (voor mij) dat er meer afstand moet worden gehouden en dat er looproutes zijn aangegeven.
Hoewel het mij lukte te schakelen van geen drukte naar toch wel drukte, raakte ik volledig overprikkeld. Niet zozeer door de mensen, maar door het mondkapje. Deze kriebelde zo enorm! Ik kon op een gegeven moment aan niks anders meer denken en zat voortdurend aan het ding te trekken. Hierdoor liep ik verloren door een winkel en stoorde me ineens aan alle kleuren, het licht en de mensen. Ik kon niks meer vinden en eigenlijk werd hetgeen ik zag niet echt meer geregistreerd. Na 3 rondjes te hebben door de winkel liep ik naar buiten met precies niks. Ik was compleet overprikkeld. Buiten stond mijn man te wachten en zag meteen dat het huilen mij nader stond dan het lachen. We besloten even orde te scheppen in mijn hoofd en te bespreken wat ik nodig had. We kozen ervoor om eerst de grootste irritatie factor weg te nemen: het mondkapje vervangen. De winkel waar ik moest wezen verkocht deze ook, dus dat kwam goed uit. Nu gingen we echter samen de winkel in. Mijn man leidde mij door de winkel heen en benoemde wat we nodig hadden. Daarnaast werd er meteen een stoffen mondkapje aangeschaft. Weer buiten zochten we een rustige plek op. Met een gehaalde koffie namen we even een break en bespraken we hoe nu verder. Al deze acties, zij het met de hulp van mijn man, hielpen mij om toch weer verder te kunnen. We haalden de laatste dingetjes en besloten terug te gaan naar huis. De halve dag zat erop. De spullen waren gehaald, maar nog geen kerstboom.
Nu kun je zeggen: maar dan haal je die toch een andere dag? Dat had zeker gekund, maar dat was niet wat ik wilde. Naast dat ik het moeilijk vind om ineens iets te veranderen in mijn programma (schakelen) voelde ik, na nog een ontprikkel moment thuis, dat ik er nog ruimte voor had in mijn hoofd. Het rustmoment deed mij ook goed. Die momenten heb ik nodig gedurende de dag en soms slaap ik ook eventjes. Daarnaast was ik ook weer opgeleefd na het moment van overprikkeling en had ik mijzelf getrakteerd op nieuwe sloffen.
En toen was het dus echt tijd om die felbegeerde kerstboom te halen. De boom van de jaren ervoor was inmiddels zo uitgedund dat het meer op een verlepte plant leek, dus we besloten te investeren in een goede (nep)boom. Eerlijk gezegd was ik al bij de kerstdecoratie beland terwijl mijn man nog naar de perfecte boom aan het zoeken was. Ik vind dat dus zo leuk hè. Dan kan ik weer compleet doorschieten naar tomeloze energie en alles leuk vinden en dus ook willen kopen. Na twee winkels hadden we een boom én kerstversiering. Man blij en ik reuze blij. Ik stuiterde door het huis heen en besloot om die energie te gebruiken om eten op tafel te krijgen. Intussen ontfermde mijn man zich over de boom. Na het eten ben ik alvast wat decoratie in de boom gaan hangen. Niet alles omdat het een en ander ontbrak, zoals haakjes voor de ballen. Ik had wel engelenhaar gekocht om de ballen aan op te hangen. Iets met de verpakking niet goed lezen. Haha.
De dag was leuk, intensief en boordevol prikkels. Ik lag om 22.00 uur compleet gevloerd in bed. Maar het meest belangrijkste was dat ik oprecht heb genoten en nu nog meer geniet van onze mooie kerstboom.