Een donkere dag
Ik denk dat ik best over mijzelf kan zeggen dat ik, over het algemeen, erg opgewekt ben. Ik ben vrolijk van aard, optimistisch en redelijk nuchter.
In de ochtend mis ik overigens wel wat vrolijkheid, want ik heb opstarttijd nodig. Aardig wat zelfs, dus dan heb ik het liefst dat niemand tegen mij praat 😉
Maar goed. Even terug naar de eigenschappen: vrolijkheid, optimistisch en nuchter. Deze eigenschappen helpen mij enorm in mijn, soms toch wel chaotische, leven. Het helpt mij het hoofd te bieden aan uitdagingen, groot of klein. Toch zijn er dagen bij dat deze eigenschappen met de noorderzon zijn vertrokken. Blijkbaar als ik lig te slapen, hebben zij hun koffer gepakt en bedacht: wij gaan op vakantie. Zó vervelend. Mede omdat het zonder overleg gebeurt. Als ik dan wakker word voel ik mij enorm zwaarmoedig. Mijn gedachten zijn donker en ik voel me rot en gespannen. Zonder aanwijzingen. Het is niet zo dat het er gedurende de dag insluipt, maar het is aanwezig zodra ik mijn ogen open doe.
Die gedachten zijn dan donker omschreef ik. Maar ik zal dat even uitleggen. Het is niet zo dat ik opsta met gedachten aan de dood. Wel voelt alles op zo’n dag zwaar en drukkend. Ik kan het misschien het beste omschrijven met dat ik volledig in mijn eigen denkwereld gekeerd zit en die is negatief. Ik heb nergens zin in, wil ook niks en voel nergens vreugde over. Vaak kan ik op donkere dagen piekeren over het leven en het waarom achter dingen.
Het uitvoeren van mijn ochtendroutine kost op zo’n dag vaak veel meer energie. Mijn ochtendroutine is iedere dag hetzelfde, maar voelt op zo’n dag extra beladen. Het is dan belangrijk dat ik het heel rustig aan kan doen. Tijdsmanagement is niet een van mijn sterkste kanten dus als ik moet opschieten, word mijn negatieve bui alleen maar groter.
Op een donkere dag kan op alles en iedereen boos worden en kan uit het niets gaan huilen. (Gezellige blog dit hè?!) Eigenlijk voelt het gewoon alsof ik zwaar overprikkeld wakker word, maar dan toch een beetje anders. Want door te huilen voel ik mij niet perse beter terwijl dat bij overprikkeling vaak wel iets van ruimte in mijn hoofd geeft.
Mijn gedachten relativeren is op dat moment ook lastig. Ik ben mij er op dat moment vaak niet bewust van dat ik in mijn donkere gedachten wereld gekeerd zit. Daarnaast zijn de positieve eigenschappen op dat moment vaak een stedentrip aan het maken, dus die zijn niet 1, 2, 3 binnen handbereik.
Hoewel ik mij op dagen als deze het liefst opsluit in huis onder een dekentje, is dit niet de oplossing. Juist uit mijn negatieve gedachten stroom komen helpt mij om die bubbel door te prikken. Het grappige is dat mijn werk vaak een positieve invloed heeft op mijn stemming. Als ik bijvoorbeeld bij een cliënt naar binnen stap, richt ik mij op hem/haar. Hierdoor ben ik met deze persoon bezig en niet met mijzelf en mijn gedachten. Een ochtend naar kantoor en gezellig kletsen met een collega kan mij ook helpen. Als het maar een positieve externe prikkel is, iets of iemand, die mij uit die negatieve bubbel haalt. Dat zijn namelijk vaak de momenten dat de eigenschappen vrolijkheid, optimisme en nuchterheid terugkomen van hun vakantie.
Heel, héél soms werkt de positieve externe prikkel niet. Dan breng ik zo goed als kwaad de dag door en kruip, als mijn agenda het toestaat, onder een dekentje. En dan wordt het vanzelf weer morgen.