Cocoonen 2.0
Cocoonen. In het woordenboek vond ik de volgende definitie: (volt.deelw.) je terugtrekken binnenshuis om te ontspannen.
Dat is precies wat ik heb gedaan de afgelopen periode. Ik heb ruim 4 weken geen blogs geschreven. Niet omdat ik er geen zin in had, maar omdat het gewoon niet wilde. Mijn ADHD voerde nogal de boventoon de afgelopen weken en ik heb alle zeilen moeten bijzetten om enigszins normaal de dagen te kunnen doorkomen. Hoe dit komt? Teveel veranderingen in een korte tijd.
Ik kwam terug van een heerlijke, ontspannen vakantie. Mijn man en ik zijn goed in vakantie vieren. We zijn de bergen in getrokken en in de stilte komt mijn hoofd pas echt tot rust. In de stilte krijg ik ook weer nieuwe ideeën, zoals de onderwerpen waar ik over wil schrijven. De omschakeling van de vakantie naar huis viel mij zwaarder dan gedacht. Thuis zijn vind ik oprecht heel fijn (ik ben echt een huismus), maar de verplichtingen die dan weer komen geven mij spanning.
In september krijg ik altijd een nieuw werkrooster. Dit doordat de tieners die ik begeleid een nieuw schoolrooster krijgen en ik mijn agenda daarop moet aanpassen. Normaal is dat nieuwe rooster in een week in elkaar gedraaid, maar nu duurde dit ruim 3 weken. Dit omdat sommige roosters nog niet duidelijk waren en ik hier op moest wachten. 3 weken waren dus al heel rommelig en had ik weinig overzicht. Dit had niet alleen met de roosters te maken, maar ook met andere wijzigingen in de weken zelf.
Zo moest ik last minute dingen schuiven en was geen week hetzelfde. Daarnaast ben ik een avond gaan werken. Kortom: ik moest heel veel schakelen in een (voor mij) korte tijd. Naast mijn werkagenda heb ik natuurlijk ook mijn eigen agenda. Trainingen, afspraken met vrienden of do to dingen moesten ook worden ingepland. Toen werd ik ook nog ziek en wilde ik ondanks dat wel alle ballen in de lucht houden. Dat werkte natuurlijk niet en verloor ik volledig het overzicht. Zat ik thuis huilend op de bank omdat ik totaal niet meer wist waar ik moest beginnen.
Een van de belangrijkste dingen die ik heb geleerd vanuit mijn behandeling is dat vrije tijd voor mij heel belangrijk is. In een week moeten altijd blokken met vrije tijd zitten, zodat ik kan opladen. Omdat mijn digitale agenda niet genoeg overzicht bracht, heb ik een planner op papier gemaakt. Daarin ben ik de week gaan onderverdelen in werk, sporten en vrije tijd. Ieder onderdeel een andere kleur, zodat dit voor mij duidelijker is. Omdat ik niet toe kwam aan mijn to do lijst (geen ruimte in mijn hoofd), maar dit wel de nodige spanning gaf (want ik kan het nog steeds niks afvinken) ben ik mijn taakjes gaan inplannen. Mijn taken heb ik opgeknipt in kleine, overzichtelijke stappen. Een voorbeeld van zo’n taak opknippen had ik met het boek Druks. Dit boek wilde ik al een tijdje lezen. Ik was er ook in begonnen totdat ‘Pietje Overzicht Kwijt’ langs kwam. Ik heb daarom de taak ‘boek lezen’ in stukjes opgedeeld. Iedere dag een hoofdstuk. Gemarkeerd op mijn planner in het groen, want groen = taken doen. Een taak die niet gelijk staat aan stofzuigen, maar wel een (leuke) taak die ik graag af wil strepen.
Twee avonden per week ben ik van huis in verband met werken en sporten. Daar staat tegenover dat ik 2 avonden doordeweeks thuis moet zijn. Geen afspraken op die avonden. Dit klinkt misschien totaal niet flexibel, maar dit werkt voor mij. Door met de planner aan de slag te gaan, werd in één oogopslag helder waar knelpunten zaten. Zo bleken er soms 4 avonden per week gevuld te zijn, maar dan niet met vrije tijd. Om die reden heb ik ervoor gekozen afspraken af te zeggen. Dit creëerde gelijk ook meer ruimte in mijn hoofd.
En nu is er weer een blog geschreven en is er dus weer ruimte in mijn hoofd. Op dit moment maak ik nog steeds gebruik van mijn weekplanner. Ik ben nog niet helemaal op ‘mijn oude niveau’, maar ik heb een stap in de goede richting gezet. Ik lees iedere dag een hoofdstuk uit het boek Druks, plan mijn taken in en heb weer minimaal 2 vrije avonden per week. In die 2 avonden kan ik lekker cocoonen. Maar niet omdat het moet, maar omdat het kan 😉